CONFLICT
Naar
aanleiding van een conflictsituatie in een forum
Ik
voelde strijd, conflict en verwarring. Kreeg het gevoel dat
ik moest gaan kiezen tussen die twee. Standpunt moest in nemen,
iemand verdedigen moest. Het is uitermate herkenbaar dat ik
dit zo voel, en heb ook angst voor conflict en confrontatie
(niet dat ik ze uit de weg ga hoor, creëer ze regelmatig).
Maar dat is dus het verschil, als ik ze zelf creëer is
het niet zo eng, want dan heb ik controle (Ha!) Als ik "getuige"
ben, dan maakt me dat een beetje weerloos (?).
Heb ik nu een vraag hieromtrent? Ergens wel, maar weet niet
precies welke. Eehh... ik noem deze topic zelf 'overgevoelig'.
Zal niet voor niets zijn. Ben ik in mijn reactie nu overgevoelig,
of is dit een Automatische Piloot?
Ja,
dat is een bekende uitloper van jullie oordeel-concept.
Wat er gaande is, is een groeiproces. Beide energiën
in conflict kunnen naar aanleiding van deze discussie bewust
kiezen voor de vorm die ze zichzelf willen geven. Dat is het
proces.
Je kunt dit proces extra dimensie geven, door voor jezelf
de spiegels te zoeken. Daar ben je, door het opstarten van
dit gesprek met ons, mee begonnen. Daarvoor hulde.
Maar het 'gebruiken' van de discussie betekent niet dat je
nu verantwoordelijkheid zou moeten dragen voor het verloop
van de discussie of de effecten ervan. Reageren binnen een
discussie maakt je onderdeel van het proces, niet van het
conflict.
Wat het weerloos voelen betreft: angst om niet aan de verwachting
te voldoen, alleen niet scherp hebben welke verwachting dat
dan precies is? Je bent erg bezig met het resultaat. En je
wilt dat sturen naar een resultaat dat jij als 'goed' zou
ervaren. En als je die controle niet hebt, voelt dat inderdaad
als weerloos.
Maar niemand is weerloos. Je hebt altijd een keuze.
Je
bent overgevoelig voor stemmingen met een enorm verantwoordelijkheidsgevoel
om de sfeer goed te houden. Uit angst dat je een 'slechte
sfeer' niet aan zou kunnen.
Ik zeg je: je kunt alles aan. Het is groei, het is allemaal
groei. Waarom
doet het je pijn? Kijk eens naar die pijn. Wat heeft hij jou
te vertellen? Omarm je pijn en kijk nu nog eens naar de discussie.
Zonder oordeel. Het wantrouwen, de verdedigingsmechanismen.
Alles wat je ziet. Glimlach er naar. Ze bieden je de ruimte
om iets anders te kiezen. Zij houden jou niet vast. Dat doe
je zelf.
Omdat
het anders zou moeten kunnen, zonder boosheid, zonder gekwetstheid.
Waarom?
Wat is er mis met boosheid? Wat is er mis met gekwetstheid?
Het zijn slechts boodschappers. Om te laten zien wie je bent
en de ruimte te geven een nieuwe vorm te kiezen. En dat wil
jij wegnemen?
Er
is liefde tussen die mensen, waarom zijn ze het kwijt op dit
moment?
Hoho,
de liefde is niet weg. Ze zijn de liefde niet kwijt. JIJ koppelt
''boosheid'' aan ''liefdeloos''. Dat, mijn schat, is JOUW
oordeel.
Waarom
zijn ze vergeten wat de essentie is?
Waarom
denk je dat ze vergeten zijn wat de essentie is? Wat als ik
je zeg dat ze nu meer met de essentie bezig zijn dan ze ooit
hebben gedaan?
Waarom
zijn ze vergeten waar dit allemaal om gaat?
Dat
zijn ze zeker niet vergeten. Integendeel. Het wordt ze steeds
helderder!
Waarom
herkennen en erkennen ze niet meer wie ze daadwerkelijk zijn?
Dat
is allemaal JOUW perceptie. Jouw kijk op conflict. Zeker niet
hoe het is. Integendeel!
Iedere situatie, ook zo'n conflict als momenteel op het forum,
biedt voor iedere betrokkene een persoonlijk proces, vaak
zelfs meer dan één proces. En iedere energie
is betrokken op het moment dat het conflict gezien is.
De één herkent de eigen spiegels en gaat met
de eigen processen aan de slag, de ander kiest er voor om
niet verder dan het conflict te kijken. Het maakt niet uit
welke benadering wordt gekozen. Als het maar bewust gaat.
