<% Response.CacheControl = " no-cache" %> <% Response.AddHeader " Pragma" , " no-cache" %> <% Response.Expires = -1 %>

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Van A tot Z > C

CONFLICT
Naar aanleiding van een conflictsituatie in een forum

Ik voelde strijd, conflict en verwarring. Kreeg het gevoel dat ik moest gaan kiezen tussen die twee. Standpunt moest in nemen, iemand verdedigen moest. Het is uitermate herkenbaar dat ik dit zo voel, en heb ook angst voor conflict en confrontatie (niet dat ik ze uit de weg ga hoor, creëer ze regelmatig).
Maar dat is dus het verschil, als ik ze zelf creëer is het niet zo eng, want dan heb ik controle (Ha!) Als ik "getuige" ben, dan maakt me dat een beetje weerloos (?).
Heb ik nu een vraag hieromtrent? Ergens wel, maar weet niet precies welke. Eehh... ik noem deze topic zelf 'overgevoelig'. Zal niet voor niets zijn. Ben ik in mijn reactie nu overgevoelig, of is dit een Automatische Piloot?

Ja, dat is een bekende uitloper van jullie oordeel-concept.
Wat er gaande is, is een groeiproces. Beide energiën in conflict kunnen naar aanleiding van deze discussie bewust kiezen voor de vorm die ze zichzelf willen geven. Dat is het proces.
Je kunt dit proces extra dimensie geven, door voor jezelf de spiegels te zoeken. Daar ben je, door het opstarten van dit gesprek met ons, mee begonnen. Daarvoor hulde.

Maar het 'gebruiken' van de discussie betekent niet dat je nu verantwoordelijkheid zou moeten dragen voor het verloop van de discussie of de effecten ervan. Reageren binnen een discussie maakt je onderdeel van het proces, niet van het conflict.

Wat het weerloos voelen betreft: angst om niet aan de verwachting te voldoen, alleen niet scherp hebben welke verwachting dat dan precies is? Je bent erg bezig met het resultaat. En je wilt dat sturen naar een resultaat dat jij als 'goed' zou ervaren. En als je die controle niet hebt, voelt dat inderdaad als weerloos.
Maar niemand is weerloos. Je hebt altijd een keuze.
Je bent overgevoelig voor stemmingen met een enorm verantwoordelijkheidsgevoel om de sfeer goed te houden. Uit angst dat je een 'slechte sfeer' niet aan zou kunnen.

Ik zeg je: je kunt alles aan. Het is groei, het is allemaal groei.
Waarom doet het je pijn? Kijk eens naar die pijn. Wat heeft hij jou te vertellen? Omarm je pijn en kijk nu nog eens naar de discussie. Zonder oordeel. Het wantrouwen, de verdedigingsmechanismen. Alles wat je ziet. Glimlach er naar. Ze bieden je de ruimte om iets anders te kiezen. Zij houden jou niet vast. Dat doe je zelf.

Omdat het anders zou moeten kunnen, zonder boosheid, zonder gekwetstheid.

Waarom? Wat is er mis met boosheid? Wat is er mis met gekwetstheid? Het zijn slechts boodschappers. Om te laten zien wie je bent en de ruimte te geven een nieuwe vorm te kiezen. En dat wil jij wegnemen?

Er is liefde tussen die mensen, waarom zijn ze het kwijt op dit moment?

Hoho, de liefde is niet weg. Ze zijn de liefde niet kwijt. JIJ koppelt ''boosheid'' aan ''liefdeloos''. Dat, mijn schat, is JOUW oordeel.

Waarom zijn ze vergeten wat de essentie is?

Waarom denk je dat ze vergeten zijn wat de essentie is? Wat als ik je zeg dat ze nu meer met de essentie bezig zijn dan ze ooit hebben gedaan?

Waarom zijn ze vergeten waar dit allemaal om gaat?

Dat zijn ze zeker niet vergeten. Integendeel. Het wordt ze steeds helderder!

Waarom herkennen en erkennen ze niet meer wie ze daadwerkelijk zijn?

Dat is allemaal JOUW perceptie. Jouw kijk op conflict. Zeker niet hoe het is. Integendeel!
Iedere situatie, ook zo'n conflict als momenteel op het forum, biedt voor iedere betrokkene een persoonlijk proces, vaak zelfs meer dan één proces. En iedere energie is betrokken op het moment dat het conflict gezien is.
De één herkent de eigen spiegels en gaat met de eigen processen aan de slag, de ander kiest er voor om niet verder dan het conflict te kijken. Het maakt niet uit welke benadering wordt gekozen. Als het maar bewust gaat.


Van Energie tot Energie,
HENRY