HEILIGE OPDRACHT
‘Jouw deel is niet ondergeschikt aan het Grote Geheel’

Terugkijkend is bovenstaande opmerking hét thema voor 2006 voor mij geweest. Als je de rust neemt om deze opmerking op je in te laten werken, zul je gaan beseffen dat er verschillende lagen in deze ene zin zitten. Inmiddels kan ik zeggen dat dit typerend is voor een opmerking van Henry – want daar komen deze woorden vandaan – en had ik dus ‘gewaarschuwd moeten zijn’…maar nee…ik moest het natuurlijk eerst allemaal zelf ervaren voordat het kwartje écht wilde vallen.

En inmiddels ís het gevallen en daarom wil ik het graag met jullie delen. Omdat ik ben gaan beseffen dat dit inzicht zó veelomvattend is, dat ik het in het komende jaar – 2007 – op verschillende manieren onder de aandacht wil gaan brengen.

‘Jouw deel is niet ondergeschikt aan het Grote Geheel’

Laat ik beginnen bij het begin. En om het verhaal flink ingewikkeld te maken, werd ik me op kerstavond 2006 eigenlijk ‘pas’ bewust dat het verhaal al het hele jaar speelde. Sterker nog…door in het archief te duiken kwam ik er achter dat Henry deze opmerking op 1 januari 2006 in het forum had gemaakt. Achteraf gezien was dit inzicht dus HET thema van 2006, alleen viel dát kwartje pas aan het eind van dat jaar.

En het was niét dat de signalen niet duidelijk genoeg waren. Wederom achteraf gezien is het hele jaar bezaaid geweest met wegwijzertjes. Ik had alleen het onderlinge verband niet door. Ik zag niet dat al die wegwijzertjes met dezelfde route te maken hadden.

‘Jouw deel is niet ondergeschikt aan het Grote Geheel’

Als ik alle wegwijzertjes bij naam zou noemen, zou dit een boek worden, in plaats van een artikel op de site. Ik zal me daarom beperken tot de hoofdpunten die ik uiteindelijk met elkaar kon verbinden tot één helder ogenblik.
Als je op deze site al wat hebt rondgekeken, zul je wellicht al gelezen hebben over onze droom. Het is voor dit verhaal een essentieel onderdeel, dus voor alle zekerheid toch even snel in de herhaling: begin 2005 zaten we met vrienden bij elkaar en opeens (en niemand weet meer exact hóe) was daar die droom: een Centrum voor Bewust Zijn, ergens in het buitenland.
De droom kwam uit de Hogere Regionen, waarbij Henry als woordvoerder had opgetreden. En voor mij was de droom daardoor – besef ik nu – Heilig verklaard.
Mijn persoonlijke droom had ik al langere tijd scherp (het inspireren en motiveren van mezelf en anderen om bewust bezig te zijn met wie je werkelijk bent) en die droom lééfde ik al, in verschillende vormen. En dit droomproject, dit Centrum voor Bewust Zijn, paste daar naadloos in en ik vertaalde dat dus meteen als: een Hoger Doel. Een Heilige Opdracht.

En ik werd daar zó door verblind, dat ik duidelijke signalen simpelweg negeerde. Want er waren tekenen genoeg geweest dat een samenwerking met de eerdergenoemde vrienden problematisch zou kunnen worden. En daarbij ging het trouwens niet om één zwakke schakel ofzo. Het was de combinatie die op sommige punten gewoon niet klopte.
Maar ik koos bewust voor vertrouwen, want dit was een Hoger Doel en dús zou het allemaal wel goed komen.

Toen het, zomer 2006, duidelijk werd dat het inderdáád niet ging werken, was ik dus aan de ene kant niet verbaasd en zelfs opgelucht, maar aan de andere kant volledig van de kaart. Want ‘ze’ hadden ons die Heilige Opdracht gegeven en we hadden dus gefaald. Zo voelde het echt.

We kregen onmiddellijk een aantal menselijke engelen op ons pad om dat gevoel van falen weg te nemen en om een nieuw plan op tafel te leggen: waarom gaan jullie - Peter en Syl - het niet gewoon sámen doen?
En al heel snel voelde dat volkomen logisch. We hadden inmiddels al ontdekt dat we heel goed met elkaar kunnen samenwerken, we hebben in grote lijnen dezelfde prioriteiten en we vertrouwen elkaar blind.
Een betere basis voor zo’n project kun je volgens mij niet hebben.

Dus was ik weer helemaal in de gloria. Want ik was trouw gebleven aan mezelf én ik kon toch verder bouwen aan die Heilige Opdracht!

‘Jouw deel is niet ondergeschikt aan het Grote Geheel’

We hadden inmiddels een Nederlands echtpaar leren kennen dat in Duitsland woont en ondermeer werkt als makelaar. Zij waren zeer bereid om ons te helpen en brachten ons op het pad van een Gästhaus. We kwamen met elkaar in gesprek over de droom. De droom die zich inmiddels had ontwikkeld van een Centrum van Bewust Zijn naar een hotel, omdat we – ervan uitgaand dat we er met 4 man van moesten leven – toch een bron van inkomsten moesten hebben.
En toen stelde de makelaar een hele voor de hand liggende vraag, die we onszelf echter tot dat moment nog helemaal niet gesteld hadden: ‘Maar het runnen van een hotel…is DAT nou ECHT wat je WILT???’
En mijn eerste reactie was heel duidelijk. Nee. En Peter’s eerste reactie was net zo duidelijk. Nee.

Ik was helemaal verbouwereerd. Want al die tijd had ik het ‘onze droom’ genoemd, maar nu werd door één vraag duidelijk dat we dit helemaal niet wilden! Dus terug naar de tekentafel. Want wát wilden we dan wel?
En ook: wat was de bedoeling? Wat was het Grote Plan?

Want die Heilige Opdracht…die was niet voor niets heilig, natuurlijk.

En het werd helemáál gewichtig toen Henry er ook nog eens een tijdlijn aan ging hangen. Terwijl hij per definitie dus geen voorspellingen doet, zei hij op een gegeven moment dat we met Kerst (2006, dat heb ik gecheckt, hahaha) op de nieuwe locatie zouden zitten.
Nou…dat was superspannend natuurlijk. Dat was op dat moment nog een paar maanden, dus dan zou het allemaal lekker snel gaan.
En inderdaad…we vonden een geweldige locatie in Mauel waar we ons helemaal thuis voelden. Zou dit ‘m dan worden? Dus ik koos bewust voor vertrouwen, want dit was een Hoger Doel en dús zou het allemaal wel goed komen.

Maar toen Sinterklaas ons land had betreden en weer verlaten en we nog steeds geen stap verder bij ons doel waren, begon ik te beseffen dat Henry’s tijdlijn dus niet klopte.
En ik werd daar heel opstandig en gefrustreerd van. Want ik had toch keurig alles gedaan wat er van me was gevraagd? Waarom werd onze droom dan niet vervuld? Waarom werden we tegengewerkt?
Kortom: ik begreep er helemaal niets meer van.
Henry was altijd zó duidelijk, zó behulpzaam als hij boodschappen voor anderen had, maar zijn boodschap voor mij bleek dus niet te kloppen en dat zette mijn wereld behoorlijk op z’n kop.

En op Kerstavond kwam het allemaal tezamen…want opeens besefte ik dat ik onmiddellijk Henry’s tijdlijn had geadopteerd, zonder daarbij die cruciale vraag te stellen: wat wil IK?

‘Jouw deel is niet ondergeschikt aan het Grote Geheel’

Ik maakte mijn deel dus WEL ondergeschikt aan het Grote Geheel. Want Henry had ‘bepaald’ dat we vóór de Kerst op de nieuwe locatie zouden zitten en vervolgens nam ik dat klakkeloos aan. Om vervolgens in de stress te vliegen, want dan moest er wel héél veel in héle korte tijd geregeld worden.
Ik maakte mijn deel dus WEL ondergeschikt aan het Grote Geheel, want ik betrapte mezelf er nog regelmatig op dat ik bezig was met ''zou dit de bedoeling zijn?'', terwijl het helemaal niet gáát om een Universele Bedoeling. Het gaat erom wat IK wil. En zodra ik voor mezelf scherp heb wat ik wil, is dat ''de Universele Bedoeling"!
Het gaat niet om een Universele Deadline! Waar het om gáát is dat we ZELF een plan trekken. Dat we ZELF bepalen: dan en dan willen we het Centrum gerealiseerd hebben en welke stappen moeten we gaan nemen om daar te komen. En dát was het inzicht.

Ruim een jaar daarvoor, ergens in 2005, heeft Henry tekst doorgegeven voor een klein boekje. Een deel uit een serie, met als eerste thema: oordeel. Bij gebrek aan financiële middelen hebben we het boekje nog niet uit kunnen brengen, maar dat maakt de inhoud niet minder waardevol.
Als ‘voorwoord’ schrijft hij:

“Hoe je jouw leven ook invult:
word bewust van je eigen creatie
word bewust van je eigen scheppingskracht
word bewust van je eigen rol in het geheel

Wéét waar je mee bezig ben
en ontdek wie je bent
ontdek wie je werkelijk bent”

en eigenlijk is dat al een aanloop naar
‘Jouw deel is niet ondergeschikt aan het Grote Geheel’

Maar verderop in dit boekje schrijft hij letterlijk:

Het feit dat ik mezelf presenteer als een Hogere Energietrilling…is dat voor jou een reden om aan te nemen dat jij minder voorstelt, omdat jouw trilling lager is?
Dat je alles wat ik zeg moet aannemen als waarheid omdat mijn trilling hoger is?
Ik zeg je: dat is niet zo!

En dát is dezelfde boodschap. Ik ben niet minder belangrijk dan wié dan ook. Ik ben óók niet méér belangrijk dan wie dan ook. We zijn allemaal onderdeel van het Grote Geheel. Jij, ik, Henry en welke energie en/of welk mens er nu ook in jouw gedachten komt. We zijn allemaal even belangrijk. En daarbij is het minstens zo belangrijk om te weten wie je werkelijk bent. Wat jouw rol in het geheel is. Wat JIJ WILT.

De afgelopen jaren hebben we veel gedaan. Nieuwe projecten gestart. Nieuwe routes verkend. Maar die actie was steeds op initiatief van een ingeving of na een gesprek met Henry. En daardoor is een patroon ontstaan dat ik me dus liet leiden. Zo'n ''laat maar zien waar jullie me naartoe willen hebben'' houding. ''Laat maar zien wanneer jullie willen dat dit gaat gebeuren''. Etc.

Dus de handeling kwam niet voort uit ONZE plannen, maar we stelden onze plannen af op de richtlijnen die we kregen. Het Hogere Plan.
Ik begin nu steeds duidelijker te beseffen dat Het Hogere Plan betekent dat we ontdekken wie we zijn, ontdekken wat we onbewust aan het creëren zijn en ontdekken hoe we bewúst kunnen gaan creëren wat we WILLEN. Niet wat we denken dat er van ons wordt verwacht. Niet wat we denken dat we onze plicht is. Niet wat we denken dat een Hogere Macht van ons verlangd. Maar bewust vorm gaan geven aan wie je altijd al hebt willen zijn, zonder enige beperking van anderen maar vooral zonder enige beperking van jezelf.

‘Jouw deel is niet ondergeschikt aan het Grote Geheel’

Vooral als je – net als ik - veel belang hecht aan de boodschappen van Hogere Energieën, (Aarts)engelen, Lichtwezens, Gidsen, Meesters en andere informatiebronnen, is het belangrijk om te beseffen dat zij ons informatie verstrekken om ons te helpen bij het ontdekken van onze eigen grootsheid. Om te ontdekken dat we allemaal gelijkwaardig zijn.
Neem geen enkele boodschap klakkeloos aan als ‘de waarheid’ of als een Heilige Opdracht. Daar zijn de boodschappen niet voor bedoeld. De boodschappen zijn spiegels. Om je de gelegenheid te geven om te bepalen of de boodschap je aanspreekt en zoja, waarom en zo nee: waarom niet. Door dié vragen te stellen, leer je jezelf beter kennen.

Het Universum kent geen oordeel. Het Universum kent geen hiërarchie. Geen enkel deel in het Universum is belangrijker dan een ander deel. Alle delen zijn essentieel.
Echt, het heeft mij ruim een jaar ‘gekost’ om het inzicht écht te doorvoelen, maar nu ik ‘m écht snap is het zo’n overweldigend gevoel dat ik wel van de daken zou willen schreeuwen:

‘Jouw deel is niet ondergeschikt aan het Grote Geheel’

Neem het inzicht niet klakkeloos aan. Speel er mee. Kijk hoe het werkt in de praktijk. Ontdek waar je tegenaan loopt als je over het inzicht nadenkt. Leg jouw weerstand bloot. Kijk bewust naar jouw interactie met andere energieën – in welke vorm dan ook – en ontdek of je jezelf kleiner of juist groter maakt.
Het is geen eenvoudig proces. Maar wel een hele verhelderende, dát kan ik je verzekeren!

Veel ontdekkingsplezier!!!

Handreikend,
SYL