MENS ZIJN

Weer zo'n belangrijk inzicht, waardoor voor mij veel op z'n plek is gevallen, gaat om onze menselijke ervaringen. Henry kon er altijd wel de humor van inzien, maar voor mijzelf duurde dat een tijdje. Hoe meer ik ging snappen van de zogenoemde Universele Wetten en Spirituele Lessen, hoe minder ik begreep van mijn eigen menselijkheid. Het leken twee verschillende werelden, die ik steeds moeilijker met elkaar kon combineren.

Totdat Henry me op een dag het volgende uitlegde: zoals je weet zijn jullie spirituele wezens die naar aarde komen om menselijke ervaringen op te doen. In onze ogen is het dan ook bijzonder dat jullie vervolgens op aarde alle energie stoppen in het zoveel mogelijk ontlopen, negeren, veroordelen en wegstoppen van die menselijke ervaringen.

Opeens begreep ik ook waarom het voor hen zo komisch was. Ik zat vreselijk m'n best te doen om te bewijzen hoe spiritueel ik was (of kon zijn), terwijl dat bewijs volslagen onnodig is. Want we ZIJN spirituele wezens, of we daar nou bewust mee bezig zijn of niet. Maar de traktatie, het echte feest, zat dus in die menselijke ervaringen!

En zodra ik dat echt ging begrijpen, kwamen een aantal processen samen. Opeens werd het mogelijk om die karaktereigenschappen waar ik eigenlijk niet zo blij mee was, te accepteren. Ik begon te begrijpen dat juist die eigenschappen zorgden voor de ervaringen die ik blijkbaar wil opdoen. Betekent niet dat ik al die ervaringen leuk hoef te vinden, trouwens. Maar als iets anders loopt dan ik had gehoopt, snap ik nu dat ik niet ''gestraft'' wordt en dat ik niets ''fout'' heb gedaan. Het gaat gewoon om een ervaring die iets laat zien over wie ik ben en het geeft me de mogelijkheid om andere keuzes te maken.

En echt...het is steeds leuker om mens te zijn!

Handreikend,
SYL