PIJN

Eén van de meest gestelde vragen die we tijdens onze ontdekkingsreis zijn tegengekomen is: als ‘dat Universum van jullie’ zo liefdevol is, waarom is er dan zoveel pijn?

En de vraag geeft eigenlijk al meteen het antwoord, want pijn wordt ervaren als niet-liefdevol. En dát oordeel…dát maakt pijn pas echt pijnlijk.

Pijn is – in onze overtuigingen – namelijk gewoon een boodschapper. Pijn probeert ons erop te wijzen dat we iets uitzenden dat niet past bij wie we werkelijk zijn.
Dus zodra we pijn ervaren, houden we op één of andere manier vast aan een oordeel over onszelf dat niet past bij wie we werkelijk zijn. Pijn geeft dus aan dat we – in welk vorm dan ook – ontrouw zijn tegen onszelf. Dat we onszelf niet serieus nemen, afspraken met onszelf niet nakomen etc.
Pijn zegt dus eigenlijk: hoho, je bent van jezelf aan het wegdrijven. Kom eens terug!

En dit principe is – ons inziens – niet alleen van toepassing op emotionele pijn, maar ook op fysieke pijn. Omdat wij van mening zijn dat het één onlosmakelijk met het ander verbonden is. Dat het negeren van emotionele pijn uiteindelijk zorgt voor fysieke pijn en andersom. Niet om ons te straffen of te pesten, maar in een poging om de boodschap over te brengen. En zolang wij niet luisteren, zal de pijn groter worden om onze aandacht te blijven trekken. Om ons te blijven wijzen op het feit dat we ergens in ons leven niet trouw zijn aan onszelf.

Dus als je pijn ervaart, kun je dit oplossen met pijnstillers. Maar het meest effectieve medicijn ben je zelf. Want jij bent degene die jezelf de vraag kunt stellen ‘op welk gebied ben ik ontrouw aan mezelf?’ en jij bent degene die antwoord op die vraag kunt geven.

Handreikend,
SYL