VERWACHTING

Zodra je bewust aan de slag gaat met het ontdekken van wie je werkelijk bent, loop je zonder enige twijfel heel snel tegen verwachting aan. Met name 'het willen voldoen aan de verwachtingen die anderen van je hebben' is één van de grootste valkuilen op die zoektocht naar onszelf.

De kracht van deze valkuil zit met name in het feit dat we het effect van verwachting vaak onderschatten. Dat effect zit in de eisende intentie van een verwachting. Als je iets verwacht, ga je er vanuit dat datgene gebeurt. Het woordenboek omschrijft het heel treffend:

ver·wach·ten -wachtte, h -wacht 1 rekenen op de komst van: een baby ~ zwanger zijn
2 waarschijnlijk achten dat iets gebeurt
(Bron: Vandale.nl)

De intentie in verwachting heeft dus alles te maken met het proberen af te dwingen van een bepaald eindresultaat. Verwachting heeft alles te maken met een bepaald beeld van ''hoe iemand het zou willen hebben''. En zodra je gaat proberen om te voldoen aan die verwachting van een ander of van een ander 'vraagt' om aan jouw verwachting te voldoen, zet je jezelf vast in ''hoe jij/een ander vindt dat het zou moeten zijn'' en dat is per definitie een beperkt beeld van de mogelijkheden.

We zijn in principe allemaal bezig met het creëren van een enorme legpuzzel en zelfs als je enkele stukjes passend hebt gekregen, hebben we niet echt een overzicht van de grootsheid en afbeelding van de totale puzzel.
Maar je kunt een puzzelstukje niet dwingen om te passen. Het past of het past niet. Dus je kunt van iets of iemand wel een bepaalde verwachting hebben, maar die verwachting geeft alleen maar aan hoe jij denkt dat het puzzelstukje eruit ziet en de kans is groot dat de vorm van dat puzzelstukje dus helemaal niet past in het gedeelte van de puzzel waar de ander mee bezig is.

Proberen te voldoen aan de verwachting van een ander komt voort uit angst. De angst om niet geaccepteerd te worden, de angst om tekort te schieten, de angst voor afkeuring.
Van een ander verwachten dat ze aan jouw verwachting voldoen, komt óók voort uit angst. Het onder controle willen houden van ''jouw beeld van de wereld'' omdat dát de wereld is die je snapt en je je pas veilig voelt als je je kunt vasthouden aan wat je kent.

Door verwachting te vervangen door acceptatie, zal het puzzelstukje de vorm krijgen die past. Zodra je bereid bent om te vertrouwen op de perfectie van het proces en het eindresultaat los te laten, zul je gaan merken dat iedereen precies is wie en waar hij/zij op dat moment moet zijn om te kunnen ontdekken hoe bijzonder hij/zij is. Dan zul je gaan merken dat we sowieso geen controle hebben op het proces van een ander, tenzij die ander jou die macht geeft. Dan zul je gaan merken dat een ander geen controle over jouw proces kan hebben, tenzij JIJ die macht weggeeft.

Verwachting is dus een prachtige boodschapper. Verwachting laat zien dat jij je zit vast te bijten in ''hoe je/die ander vind dat het zou moeten zijn'' en nodigt je uit om te gaan ontdekken of dat beeld wel aansluit in jouw puzzel.
Want het hebben van een bepaald beeld van ''hoe je het graag zou willen'' is niet beperkend. Sterker nog, zonder doel wordt het lastig reizen. Als je de eisende intentie van verwachting kunt vervangen met de accepterende intentie van - bijvoorbeeld - hoop, zorg je al voor veel meer ruimte om nieuwe puzzelstukjes in jouw leven toe te laten. Door ''ik ga er vanuit dat.." te vervangen met ''Ik zou het fijn vinden als... maar als het niet op die manier gebeurt, heb ik daar ook vrede mee'', zul je merken dat het dagelijks leven een stuk lichter voelt.

Handreikend,
SYL