Ik zit in een lift en moet naar een van de hogere verdiepingen. Ik ben niet zo gek op liften en zit er dus met tegenzin in. De rit omhoog is sowieso onprettig, ik heb de idee dat het gevaarte elk moment omlaag kan vallen. De lift wil niet stoppen en gaat verder. Op de hoogste verdieping kan ik eruit en dat doe ik maar al te graag, want met diezelfde lift omlaag durf ik niet. De ene keer kruip ik op handen en voeten uit de lift, de andere keer stap ik er gewoon uit. Ik kom op een overdekt platform en zie dat anderen, waaronder veel kinderen, via een smalle trap aan de zijkant ook omlaag gaan. Je kijkt makkelijk de afgrond in en dat vind ik ontzettend eng, maar ik moet langs die trap om verder te kunnen. Ik ga een verdieping naar beneden en word wakker.

Een mogelijke verklaring:
Als mede-anti-lifter weet ik wat je bedoelt . Het eerste gevoel dat ik hier kreeg was: hoogtevrees. En dat in de meest diepzinnige betekenis die je je voor kunt stellen. De angst voor je eigen grootsheid. Je eigen hoogte. De angst om je vleugels uit te slaan, de angst om te zweven...vul maar in.
Dromen over ''naar boven gaan'' heeft meestal te maken met jouw ontwikkeling. Als mens. Spirituele ontwikkeling, psychologische ontwikkeling...geef het maar een naampje
Het feit dat je naar boven gaat in een lift, zou aan kunnen geven dat het snel gaat en/of dat je het gevoel hebt dat je daardoor ''in een hokje wordt geplaatst'' (lift). De tegenzin die je ervaart zou dus te maken kunnen hebben met het gevoel van benauwdheid, misschien zelfs van gevangen zitten, in die ontwikkeling.
De angst dat we vallen. of de angst dat iemand ons laat vallen, heeft vaak te maken met de angst voor verlies van controle.