SPIEGELEN

Spiegelen – op de manier zoals wij deze term gebruiken – is in principe hetzelfde als de wet van oorzaak en gevolg. Wat je uitzendt (oorzaak), wordt door het Universum weerspiegeld (gevolg).

Die weerspiegeling vindt plaats in iedere vorm die je maar kunt bedenken. Alles om ons heen is – ons inziens – een spiegel. Iedere situatie, iedere gebeurtenis – hoe onbetekenend het ook lijkt te zijn – is een spiegel.

Het is aan ons in hoeverre we deze spiegels daadwerkelijk willen bekijken.

Een gebeurtenis is dus niet alleen een spiegel als het ons raakt, emotioneel. Maar dat zijn vaak wel de spiegels waar we ons – in eerste instantie – van bewust worden. Vooral als de emotie, die we door die betreffende gebeurtenis ervaren, een moeilijke/pijnlijke emotie is.
De pijn van die emotie zit echter niet in de emotie, maar zit in wat we over onszelf geloven. Pijn is gewoon een boodschapper. Pijn probeert ons erop te wijzen dat we iets uitzenden dat niet past bij wie we werkelijk zijn. (Klik HIER voor meer uitleg over onze visie op pijn)

Even een voorbeeld.
‘Mens X’ heeft op jonge leeftijd de indruk gekregen/te horen gekregen dat hij niet deugt. Die conclusie doet pijn (want de basis van ieder mens deugt en dus past die gedachte niet bij wie we werkelijk zijn) en dus duwt ‘Mens X’ die emotie weg.
Maar wegduwen is een vorm van aandacht geven (probeer maar eens een bal onder water te blijven duwen), dus die emotie groeit.
En onbewust gaat ‘Mens X’ die conclusie ook zelf geloven. En gaat dat uitzenden. Bijvoorbeeld door juist te gaan bewijzen dat hij wel deugt. Of om bevestiging te zoeken dat hij wel deugt.

Het universum weerspiegelt intentie, dus het universum weerspiegelt die conclusie en/of angst dat hij niet deugt. ‘Mens X’ krijgt dus mensen en situaties op zijn pad die hem weerspiegelen dat hij – ergens diep – de overtuiging heeft dat hij niet deugt.
En ‘Mens X’ heeft vervolgens de keuze om dóór de emotie heen te stappen en in de spiegel te kijken (hmmm, blijkbaar zend ik uit dat ik niet deug…laat ik daar eens mee aan de slag gaan) óf om vast te houden aan de emotie en het ervaren als een bevestiging (zie je wel, ik deug écht niet) of te ervaren als een aanval (de hele wereld is tegen me).
Er is geen foute keuze, maar het zal duidelijk zijn dat de keuze om in de spiegel opbouwend is en de keuze om vast te houden aan de emotie beperkend zal werken.

Iedere gebeurtenis laat ons dus zien hoe we over onszelf denken. Iedere gebeurtenis laat ons dus zien wat we aan het uitzenden zijn. En daardoor is spiegelen een enorm nuttig handvat om jezelf beter te leren kennen. Je hoeft alleen maar bewust te registeren wat er in jouw leven gebeurt en je ziet wat je aan het uitzenden bent!

Handreikend,
SYL